http://admusiconline.com/free-downloads/robertdefresnes-mythology-returnofthelongships.mp3
Düşüyorum..
Tanrı beni ellerinden bırakalı çok oldu. Düşerken; üşüyordum...
O en büyük dağın zirvesinden bıraktı beni. düşünmeden, tek bir nefeste çekti içine gökyüzünü. Hâlâ nefesini tutuyor tanrı. Tanrı, aslında kocaman bir sanrı.
Ürkütücü değil mi?
- Ellerim kanıyor düşerken, nedenini açıkla bana! Yoksa bu da beslenmek için denediğin numaralarından biri mi?
- O kadar hızlı düşüyorsun ki... Aynı zamanda da çok yavaş. Ve çok uzun sürecek bu düşüş. Yaşlanacaksın düşerken...
- Hayır! Çok hızlı bir şekilde yere çakılacağım. Sonra, sen, ölmeyi ve ölümlü olabilmeyi kıskanacaksın!
- Sana bu zevki de göstermeyeceğim!
Ne kadar acımasız ve arsız bir tanrı... Ve ne kadar aciz, avuçlarımdan çıkacak yakarışlara muhtaç sanki. Kötü olmasının nedeni, eşi benzeri olmayan kibri. Tanrı, acımasız bir cimri!
Peki ateşi almasaydık 'Prometheus'tan, seyri değişir miydi bu olanların? Ya da aynada görebilir miydi korkuyu, insanların neler yapabileceiğini 'Zeus'...?
- Düşüyorum! Ve görüyorum düşerken gülenleri. Gülüşlerinde sadist bir sapkınlık var, kana susayan. Kan ile beslenen, kan ile dile gelen...
Siz! Sizler! Benim düşüşlerim kadar yükselemediniz. Yüksekten inmeye korktunuz. Ama ben en aşağıdan tırmandım, en yükseğe ulaştım..!
Tanrının sanrılığına, korkunun en alt bilincine, haykırdım. Ve öyle bir korktular ki; şimdi düşüyorum. Olsun, düşerken bile gülebiliyorum, en az sizin sadistliğiniz kadar!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder